Esta pranta que nace ventureira nos praos y veiras das terras pode que nun chame muito el atención condo ta verde, pro os nenos si que la conocían ben. Condo a Rumex acetosa taba einda neta, avezaban a mazcala, que ten un sabor acedoso. Esto é por causa del ácido oxálico, del que xa se […]
Chamamos herba ás especies vexetales que tein el rabo tenro y verde, sin partes de madera. Chamámosyo al herba sedeña (Brachipodium pinnatum), al herba da maldición (Oxalis latifolia), al chantaxe (Plantago major), al herba salada (Rumex acetosa), al herba abeyeira (Melissa officinalis), al tarrelo (Taraxacum officinale) y hasta al arbanzolo (Centaura nigra). Pro agora quería […]
A esplicación de cómo chamamos as especies de seres vivos que nos arrodían é variada. Ás veces, a denominación vén da evolución del nome que tían en latín; outras veces, a orixe resúltanos máis escura y hai que buscar a etimoloxía en palabras de linguas que se falaban antias da que Roma trouxera el latín […]
Condo de neno acompañaba nos meses de brao a os vecíos al eiro ou al herba, sempre me chamaba el atención el procuro col qu’arrincaban os carbéis, aquelas prantúas con reices tan largas. Miraban de qu’a gra nun cayera na terra y iban tiralo todo al camín. Ben sei que nun era un romedio mui […]
Pra facilitar que s’atopen os nomes das prantas das que se falóu neste blog, bríndanse dúas listas. Asina pódense buscar tanto polas denominacióis populares en galego-asturiano como pol nome científico. Incluímos toda a información que se veu dando en cada entrada, tanto de publicacióis como inédita, ademáis dos datos qu’os lectores y lectoras foron apurrindo […]
El medio natural, máis antias qu’agora, sempre foi sito pra que nenos y nenas xugaran y conoceran prantas y animales. Os que nos criamos nas ciudades dos anos setenta nun tíamos qu’aguardar polas vacacióis nel medio rural porque nel barrio sempre tíamos cerca dalgún solar chen de maleza, dalgún prao ou dalgún regueiro qu’esplorar. Igual […]
É abondo con mirar pra cualquera regueiro pra ver a labaza (Apium nodiflorum), qu’é pranta acuática qu’aveza a salir nos sitos con augua dulce remansada. Como indica el nome científico, é parente del apio labrado qu’usamos na comida (Apium graveolens). A labaza enreiza nel fondo y vai medrando hasta asomar as foyas por derriba del […]
Se hai úa pranta búa de reconocer esa é el tarrelo (Taraxacum officinale). As súas flores marelas pódense ver dende antias da primavera y pol brao, pro tamén volven salir nel outono. É chamadeira a mota ou papus que bota despóis a flor y que tanto temos soprao de nenos. É el xeito que ten […]
É normal que nun haxa un nome popular pra cada especie vexetal, por mui común que seña, y qu’a xente chame del mesmo xeito ás razas que s’asomeñan. Este é el caso del xungo ou xunco, formas que s’usan en galego-asturiano pra chamar ás especies del xénero Juncus que se dan na zona, como Juncus […]
Cioyo ou fioyo é el nome que se ye dá en galego-asturiano al Foeniculum vulgare, esa pranta qu’arrecende a anís. Nel brao, as súas flores del xeito d’úa sombriya (el qu’os botánicos chaman úa umbela) enchen de marelo os valaos, cunetas y terras de vaco. Na mía casa acórdome de téremos botao cioyo ás castañas […]
Herbas y florías 